Robert Pattinson (26) heeft bewogen maanden achter de rug, maar op de rode loper van de Breaking dawn part two -premières in Los Angeles en Londen was het meer dan duidelijk: hij heeft Kristen Stewart haar slippertje vergeven. De twee keken elkaar verschillende keren verliefd in de ogen. Ook toen we Pattinson vorige week in L.A. te spreken kregen, kon hij zijn gevoelens niet helemaal verbergen, al werden we voor het interview gewaarschuwd dat we geen vragen over zijn relatie met Kristen mochten stellen. ‘Mijn beste herinnering aan de Twilight -films? Kristen’, zegt de Britse acteur zonder aarzelen. ‘We hebben alles vanaf het begin samen meegemaakt: de eerste opnames waarbij de filmstudio een heel andere richting uit wou dan wij, het gevoel dat dit iets groots ging worden en hoe het dan ineens ontplofte en wij wereldsterren werden. Dat had ik zeker niet verwacht, maar ik was er blij mee, want ik wou nooit een gewoon iemand zijn. Dit was mijn eerste Amerikaanse film, en ik was echt heel nerveus of die zou aanslaan. Ik verlangde naar die bekendheid. Dus de paparazzi en roddels neem ik er gewoon bij. Als ik niet beroemd was, zou ik me ook wel over iets zitten opwinden. Ik wil er altijd bovenuit steken. Ook toen ik een muziekcarrière ambieerde. Ik zorgde er altijd voor dat ik als een van de laatsten mocht optreden, dan wist ik hoe hoog het niveau lag. Ik ben op dit moment weer voorzichtig met muziek begonnen, en ik trek weer veel op met muzikanten.’
‘ Twilight achterlaten is een beetje beangstigend, maar ook bevrijdend’, zegt Pattinson. ‘Toch heeft het geen zin om me vast te klampen aan het Twilight -publiek. Dat zou misschien wel lukken als ik altijd maar hetzelfde soort rollen blijf spelen, maar daar zal ik als acteur ook niet gelukkiger van worden. Of ik toch zou overwegen nog een Twilight -film te draaien als Stephenie Meyer nog een boek schrijft? Zeker weten. Ik heb er vijf gedaan, dan kan een zesde er ook nog wel bij.’ (lacht)
‘Meest sexy man? Grappig’
Dat Twilight alleen voor jonge meisjes is, ontkent Pattinson. ‘Vanaf het begin is mijn ervaring dat het publiek vooral zeventien en ouder is. Er zijn ook nog altijd veel moeders die met hun dochter naar mij komen en doen alsof hun dochter de fan is. (lacht) Dat is volgens mij het geheim van het succes van de boeken: het laat mensen terugdenken aan de tijd dat ze zeventien waren.’
Dat hij door de lezeressen van het Britse blad Glamour nog maar eens uitgeroepen werd tot ‘Meest sexy man’ vond hij vroeger vooral vervelend. ‘Ik werd er verlegen van, maar ik vind het nu niet meer erg. Het is eerder grappig. Ik heb trouwens een mentale afwijking: ook al krijg ik nog zoveel complimenten, het enige wat ik hoor, zijn de negatieve opmerkingen. Misschien heb ik nog altijd het gevoel dat ik dit allemaal niet verdien en dat ik nog een tijdje moet vechten. In mijn volgende film speel ik een gehandicapt personage en in de zomer draai ik een film in Irak. Niemand kan zeggen dat ik mijn nek niet uitsteek.’